Het type symptomen is afhankelijk van de eigenschappen van de IB stam die de infectie veroorzaakt. Symptomen kunnen variëren, maar er is sprake van
Ademhalings symptomen
Ademnood, reutels, hoesten, niezen en neusuitvloeing
Nier symptomen
Eerst milde ademhalingssymptomen en 5-7 dagen later de eerste sterftes ten gevolge van nieronsteking en nierafbraak door verzwakking en uitdroging
- Vruchtbaarheids symptomen
- Infectie van kuikens zonder immuniteit op minder dan 3 weken ouderdom: ogenschijnlijk volledig herstel, maar in een aantal gevallen treedt een zodanige beschadiging van de eileider op dat totaal geen eiproductie mogelijk is – schijnlegsters of valse leggers;
- Infectie tijdens de leg: weerslag op het aantal eieren en de eikwaliteit (dunne ruwe en ontkleurde eischaal, windeieren, waterig eiwit).
De hevigheid van de symptomen veroorzaakt door IBV is afhankelijk van de ziekteverwekkenheid van de stam, type kip, leeftijd, aan- of afwezigheid van stressoren en niveau immuniteit/mate van bescherming.
Concluderend is de economische impact van dit virus het gevolg van tegenvallende productieresultaten, verhoogd medicijnengebruik, toegenomen sterfte, legdaling en lagere kwaliteit van de eieren.
Het virus wordt verspreid door direct contact met besmette kippen, via de lucht over korte afstand, of door indirect contact via bodembedekking, voorwerpen of andere levenloze smetdragers. Ondanks het feit dat IBV in de buitenwereld minder resistent is, kan ook verspreiding van het virus voorkomen door personen, met het stof aan schoeisel en kleding. Overdracht van het IBV door de moederdieren komt praktisch niet voor.
Het virus verspreidt zich snel onder kippen die in een koppel worden gehouden, doordat de aandoening erg besmettelijk is en uitscheiding van het virus reeds 1 tot 3 dagen na infectie aanvangt; op enkele dagen tijd is vervolgens het aantal besmette dieren erg hoog.
Bestrijding van deze ziekte steunt op een optimale bioveiligheid gecombineerd met een correcte vaccinatie. Er bestaan zowel levende als geïnactiveerde vaccins; levende vaccins hebben de bedoeling lokale immuniteit te induceren en werken afdoende bij vleeskuikens en gedurende de opfok van pullets en moederdieren. Is er ook bescherming gedurende de legperiode gewenst, dan is ook de inzet van geïnactiveerde vaccins cruciaal.
