28 november 2023

Voedsel produceren met een zo gunstig mogelijke CO2-voetafdruk. Dat ziet ondernemer Twan Engelen als doel van een duurzame pluimveehouderij. Hij draagt daar al flink aan bij, maar ziet nog volop kansen om het beter te doen.

‘Als ik ons bedrijf vergelijk met topsport, dan maak ik graag de vergelijking met autocoureur Max Verstappen. We doen mee aan de top en om daar te blijven zullen we voortdurend moeten werken aan betere prestaties.’ Aan het woord is Twan Engelen in Someren (Noord-Brabant). Samen met zijn broer Jeroen heeft Engelen een pluimveebedrijf met verschillende locaties in de regio rond Someren. Engelen richt zich op de productie van broedeieren voor vleeskuikens. Zijn onderneming is niet alleen een vermeerderingsbedrijf maar ook een opfokbedrijf. Dat wil zeggen dat Engelen de ouderdieren, zowel hanen als hennen, voor de verschillende vermeerderingsstallen zelf opfokt. Aantallen kippen noemt de ondernemer niet. Wel geeft hij aan dat het pluimveebedrijf qua aantallen tot de bovengemiddelde bedrijven in Nederland hoort. ‘De vergelijking met wereldkampioen Verstappen maak ik niet om onszelf op de borst te kloppen. Wel om duidelijk te maken dat een bedrijf als het onze alleen bestaansrecht heeft als we top presteren. De randvoorwaarden in Nederland zijn pittig en zullen de komende jaren alleen maar lastiger worden.’ Vanwege de omvang en bedrijfsstrategie zoekt en vindt Engelen de afzetmarkt voor zijn broedeieren buiten Nederland. Hij werkt daarmee samen met 15 andere vermeerderingsbedrijven. Bijna 10 jaar geleden richtte Engelen het bedrijf Angel Eggs op. Dit bedrijf legt zich toe op de export van broedeieren. ‘Met onze broedeieren staan we aan de basis van de productie van hoogwaardige pluimveeproducten voor zo’n 10 tot 12 miljoen consumenten’, vertelt Engelen. Hij reist regelmatig de wereld over om afspraken te maken met afnemers van eieren. Engelen produceert broedeieren waaruit vleeskuikens komen voor de reguliere pluimveevleesproductie. Van de in Nederland populaire marktconcepten met langzamer groeiende kuikens moet hij niet veel hebben. ‘Als je kiest voor duurzaamheid, en dat is waar wij voor gaan, dan moet je in mijn ogen mikken op de productie van kip met de kleinste voetafdruk in de wereld.’

Op alle vlakken zet Engelen de puntjes op de i om de voetafdruk van zijn broedeieren te minimaliseren. Dat begint met de keuze van een kip die efficiënt voer omzet in vlees. Engelen produceert vooral broedeieren van het type ROSS 308. ‘De hoofdbestanddelen in het voer voor onze kippen zijn maïs, tarwe en sojaschroot. Maïs en tarwe zijn afkomstig uit Europa. Sojaschroot is een afvalproduct dat overblijft na het uitpersen van sojabonen die in Europa zijn geïmporteerd om sojaolie te maken.’ Qua energie is het bedrijf van Engelen volledig zelfvoorzienend. Dat is voor een flink deel toe te schrijven aan het volleggen van de staldaken met zonnepanelen. ‘Maar ook de mest van onze kippen levert energie op. Met 400 collega’s leveren we die aan de biomassacentrale in Moerdijk en dat levert elektriciteit op voor vele tienduizenden huishoudens.’

Het zal de komende jaren mogelijk blijken om op alle vlakken beter en duurzamer te presteren, verwacht Engelen. ‘Graag maak ik weer de vergelijking met topsport. Ook daar zie je dat het lukt om jaar op jaar betere resultaten te boeken.Dat lukt door op alle fronten winst te boeken: beter materiaal, betere training enzovoorts. In onze tak van sport werkt dat net zo. Ieder jaar lukt het om de voederconversie te verbeteren en de uitval te verkleinen. Dat heeft onder meer te maken met beter genetisch uitgangsmateriaal, en voortdurende verbetering van het management waardoor ook de gezondheid van de dieren zich positief ontwikkelt.’ Engelen denkt dat er onder meer nog winst te boeken valt door het optimaliseren van vaccinatieschema’s. ‘Farmaceutische bedrijven zoeken naar mogelijkheden om verschillende entingen te combineren. Als het lukt, pakt dat voordelig uit voor de dieren. Want iedere enting kost een kip energie.’

De ondernemer vindt het lastig dat maatschappelijke groeperingen en politieke partijen de bijdrage aan de economie van zijn bedrijf en de bedrijven van zijn collega’s soms terzijde lijken te schuiven. ‘Ook geld verdienen is een onmisbaar onderdeel van duurzaam produceren. Er zijn in Nederland te veel mensen die veronderstellen dat alles in de wereld maakbaar is. Zeker als het gaat om de productie van voedsel is dat onjuist. Je hebt het over natuurlijke processen. Ook binnen ons bedrijf zijn we afhankelijk van de natuur. Als we die niet de ruimte geven, krijgen we geen bevruchte broedeieren van hoge kwaliteit. We leveren een belangrijke bijdrage aan de voedselproductie in de wereld en het stoort me dat sommigen daar erg licht over denken. Ik zeg weleens: als je werkelijk om de natuur geeft, zou je in Nederland misschien wel meer kippen moeten gaan houden.’

Twan en Jeroen Engelen hebben hun bedrijfsmatige activiteiten ondergebracht in drie bedrijven: Opfokbedrijf Engelen, Vermeerderingsbedrijf Engelen en Angel Eggs. Het opfokbedrijf richt zich op het opfokken van geselecteerde eendagskuikens tot ouderdieren. Op een leeftijd van 20 weken verhuizen de hennen en hanen naar de productielocaties van Vermeerderingsbedrijf Engelen. De vermarkting van de daar geproduceerde broedeieren gebeurt door Angel Eggs. De meeste eieren, bestemd voor de productie van pluimveevlees, gaan naar Oost-Europa en het Midden-Oosten. Daarnaast exporteert het bedrijf ook eieren naar Azië, Afrika en Noord-Amerika.